سگ ها برایا متجاوز دوست داشتنی و زیبایی هستند که مانند دیگر برایا نیاز به مراقبت دارند، این برایا در صورت رها شدن مریض می شوند و آسیب های بسیار زیادی را می بینند. واکسن یکی از لازم ترین مواردی است که باید در برنامه آنها دیده شود. در ادامه لزوم مصرف و واجب ترین آنها را برای شما ذکر می کنیم پس همراه ما باشید. در این بخش واکسن های لازم برای سگ ها را برای شما معرفی می کنیم
واكسن ها اغلب از ويروسها و گاه از باكتريهاي كشته شده يا تخفيف حدت داده شده عامل بيماريهاي كشنده در سگها و بيماريهاي مشترك بين آنها با انسان تهيه مي شوند و تزريق آنها به حيوان، منجر به هوشياري و فعال شدن سيستم ايمني سگ در برخورد با بيماري ها شده، همچنين بدن را وادار به ساخت آنتي بادي هايي جهت برابرسازی با اين بيماري های سگ ها مي نمايد.
در اين صورت هنگامي كه بدن با عامل اصلي بيماري برخورد كند، آمادگي دفاع از خود در مستوی آن را خواهد داشت. آنتي باديهاي نتیجه شده در بدن در اثر تزريق واكسن ها، داراي حافظه محدودي بوده و بعد از مدتي از بين رفته و يا آنقدر ضعيف مي شوند كه توانايي برابرسازی با بيماري را نخواهند داشت. بنابر اين طبق دستور زرادخانه سازنده واكسن كه روي انگ آن نيز نوشته شده است.
واکسن های قهراً و اختیاری :این واکسنها در آزگار دنیا با یک برنامه و یکسان روبش میشوند.واکسن های اصلی سگ شامل :1-دیستمپر 2-هپاتیت 3-پاراانفولانزا 4-پاروویروس 5-هاری هستند. واکسنهای قسری در گربه شامل 1-کلسی ویروس 2- هرپس ویروس 3- پان لوکوپنی 4-هاری میباشند.همچنان که از اسمشان پیداست اماله واکسن های اصلی برای كامل سگ ها وگربه ها زوركی است .
واکسنهای اختیاری(که به انها غیر هسته یا غیر اصلی نیز میگویند) :یعنی این واکسنها بنا بر صلاحدید دامپزشک بر اساس بیماری های شایع ان منطقه تزریق میشوند. مثل لپتوسپیروز در سگ یا FeLV-FIV در گربه
ايمني قبل از 2 ماهگي
سگ ها قبل از تولد، در محيط محصور و استريلي به نام رحم زندگي مي كنند كه در آن هيچگونه آلودگي وجود ندارد. وقتي كه نوزاد سگ ها متولد مي شوند، به ناگاه در محيطي پر از ميكروارگانیسم ثبات مي گيرند كه هر كدام از آنها مي تواند براي توله بيماريزا باشد و بدن توله نيز هيچگونه آمادگي براي برابرسازی با آنها ندارد. براي جلوگيري از بيماري و مرگ نوزاد سگ ها از چند روز قبل از زايمان غدد شيري مادر شروع به سرایت موادي براي قدرتمند سازي بدن بچه سگ نوزاد جانور ها در اصابت با بيماريها مي كند و اين واكسن طبيعي بلافاصه بعد از تولد نوزادان با اولين جرعه هاي شير وارد بدن آنها شده و نوزاد سگ ها را ايمن مي سازد. اين ماده سرشار از مواد مغذي و آنتي باديها، آغوز نام داشته و در چند روز اول بعد از زايمان از پستانهاي مادر نشر تراویدن حاصل شده و در اختيار نوزادان ایستادگی مي گيرد.
واكسيناسیون سگ در 2 ماهگي
اولين دوره انجام واكسيناسيون در نوزاد سگ ها بايد در سن 6 تا 8 هفتگي يعني در حدود 2 ماهگي صورت گيرد. در اين سن 3 تا 6 نوع واكسن در قالب واكسنهاي آمیخته شده سه گانه، چهارگانه، پنج و يا شش گانه به نوزاد سگ ها تزريق مي شود. انجام به موقع اين واكسيناسيون براي حفظ سلامتي و جان بچه سگ نوزاد جانور شما از اهميت خاصي برخوردار است و با توجه به حساسيت زياد توله ها در اين سن، ابتلا به بيماري مي تواند براي او كاملا خطرناك و كشنده باشد.
بيماريهاي ويروسي كه در اين سن بر عليه آنها واكسيناسيون انجام مي شود عبارتند از بيماري ديستمپر يا بيماري سگهاي جوان، بيماري پاروويروس، بيماري پاراانفولانزا و هپاتيت عفوني سگها. تمام اين بيماري ها از درصد كشندگي بالايي برخوردار بوده و در صورت ابتلاء توله، نجات آن بسيار مشكل است و در صورتي كه بچه سگ نوزاد جانور از آن جان معیوب به در ببرد، از برنامه رشد عقب مانده و حيوان ضعيفي خواهد شد .
اين واكسنها از ويروس ضعيف شده يا كشته شدة عامل بيماري تهيه شده، بايد در يخچال نگهداري شود و بر حسب نوع تهيه و دستور كارخانه سازنده بايد زير پوست يا در عضله تزريق شود. واكسنهاي سه گانه با نام تجارتي DHP كه در وقوع آفریده و آفریدگار مخلوق حرف اول سه بيماري فوق الذكر شامل ديستمپر، هپاتيت و پاروويروس مي باشد. واكسنهاي چهارگانه هم با نام تجارتي DHPPi علاوه بر سه بيماري فوق، پاراانفولانزا را نيز در بر مي گيرد. واكسنهاي پنج و شش گانه علاوه بر موارد ياد شده داراي يك يا دو نوع مختلف از باكتري كشته يا تخفيف حدت داده شده عامل بيماري لپتوسپيروز مي باشد و با نامهاي تجارتي مختلفي از قبيل DHPPi/L و يا DA2P+PV+LCi و يا نام هاي ديگر عرضه مي شود. كشورها و كارخانجات مختلفي به تهيه اين نوع واكسنها مي پردازند و ممكن است شكل ظاهري آنها، برچسبهايشان و حتي نام تجارتي آنها با هم متفاوت باشد.
اگر شما سگی دارید که کمتر از 16 هفته سن دارد:واکسن های قهراً و اختیاری (بجز هاری میبایست) ازلی تزریقش در 6-8 مقرری ماه به ماه باشد وتزریق بعدی 9-11 روزانه وبعدی 12-16 ماهیانه انجام بگیرد.در نژاد های مستعد به پاررویروس مثل ژرمن شپرد و روتوایلر دوز چهارم بعد از اخرین واکسن نیز اندرز میشود.بنابراین تا پایان چهار ماهگی حداقل سه بار میباست واکسن های قسری تکرار شوند.
در حدود 10 تا 12 هفتگي و بطور میانگین در 3 ماهگي علاوه بر تكرار واكسنهاي تزريق شده در 3 ماهگي، واكسن هاري نيز بايد به حيوان تزريق شود. از آنجا كه جبران مجدد واكسنهاي تزريق شده در 2 ماهگي براي ايجاد ايمني مؤثر و پايدار بسيار حائز اهميت بوده و از سويي ديگر ايمني عليه بيماري هاري كه يك بيماري بسيار خطرناك و كشنده براي انسان و حيوانات به شمار مي رود از جايگاه اهميت ويژه اي برخوردار است، واكسيناسيون در اين سن داراي اهميت زيادي است. در اين زمان معمولا به سگها واكسن هفتگانه تزريق مي شود كه علاوه بر شش بيماري ذكر شده در بالا، هاري را هم در بر مي گيرد. در شرايط ويژه و با صلاح ديد حكیم دستورپزشك و شرايط موجود ممكن است واكسنهاي ديگري نيز به حيوان تزريق شود.
این واکسن اغلب در مناطق مرطوب و بارانی کاربرد دارد چون لپتوسپیروز یک مصیبت وابسته به اب است.اگر دامپزشک صلاح ببیند میباست آغازین دوز را در 12 روزانه و تکرارش را 3-4 بعد انجام دهد .یاداوری این واکسن اگر آسیب در منطقه شایع باشد هر 1 سال یکبار است در غیر این صورت حقنه یاداوری پیشنهاد نمی شود.